بررسی فراوانی پاراکوویروس انسانی نوع یک در نمونه‌های کلینیکی کودکان مبتلا به گاستروآنتریت با روشRT-PCR

زمینه و هدف: پاراکوویروس انسانی نوع یک (HPeV-1) دارای ژنوم RNA تک‌رشته با قطبیت مثبت بوده و در خانواده پیکورناویروس‌ها قرار دارد. این ویروس عامل ایجاد گاستروآنتریت، عفونت‌های تنفسی و به‌ندرت سندرم‌های سیستم عصبی است. از آنجایی که تشخیص بین اسهال‌های پاراکوویروسی و باکتریایی از نظر ممانعت از مصرف بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها حایز اهمیت است. لذا این پروژه با هدف تعیین فراوانی پاراکوویروس انسانی نوع یک در نمونه‌های کلینیکی کودکان مبتلا به گاستروآنتریت با روش RT-PCR انجام شد. روش بررسی: RNA ویروسی از نمونه‌های مدفوع 472 کودک زیر 4 سال مبتلا به اسهال استخراج گردید. CDNAپس از تهیه با پرایمرهای اختصاصی طراحی‌شده از ناحیه ترجمه‌نشدنی (5′UTR)، به روش RT-Nested-PCR تکثیر گردید. اندازه محصول RT-PCR پس از الکتروفورز روی ژل آگارز 1%، 265 جفت باز بود. برای مقایسه 2 روش کشت سلولی و RT-PCR در تشخیص HPeV-1، 20 نمونه از نمونه‌های مثبت در سلول (Vero) کشت داده شد که پس از یک هفته فقط 3 نمونه دارای C‏PE بودند. یافته‌ها: از 472 نمونه دریافت‌شده در مدت 2 سال، 112 نمونه با تست اختصاصی RT-PCRمثبت (7/23%) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد بالاترین فراوانی این ویروس در فصل بهار و پاییز می‌باشد (001/0p<). گروه سنی 12-6 ماه به‌طور معنی‌داری (34/0>p) بیشترین موارد مثبت را نسبت به گروه‌های سنی دیگر داشتند. موارد مثبت نیز در پسران به‌طور معنی‌داری (001/0(p< نسبت به دختران بیشتر بود. نتیجه‌گیری: این ارزیابی نشان داد با استفاده از روش RT-PCR اختصاصی می‌توان پاراکوویروس‌های انسانی را مستقیماً از نمونه‌های کلینیکی با سرعت و حساسیت بالا تشخیص داد که در بررسی اپیدمیولوژی با ارزش می‌باشد، در ضمن مصرف بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها و هزینه را نیز کاهش خواهد داد.